رهبر من...
طلایه دار لاله هایی ...
امید قلب عاشقایی...
خمینی زمان مایی ...
امام خامنهای(روحی فداه) نعمتی است از سوی خدا
إِنَّمَا یخْشَی اللّهَ مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ ... مرد اگر هست به جز عالم ربانی نیست...
اللهم احفظ قائدنا العزیز الامام خامنهای
بروید سراغ کارهاى نشدنى، تا بشود.
تصمیم بگیرید بر برداشتن کارهاى سنگین، تا بردارید
. «و لا یخشون احدا الّا اللَّه».
خب، زحمت هایش چه؟ رنج هایش چه؟ محرومیت هایش چه؟
جوابش این است که: «و کفى باللَّه حسیبا»؛
خدا را فراموش نکن، خدا حسابت را دارد.
در میزان الهى، رنج تو، محرومیت تو، کفّ نفس تو،
حرصى که خوردى، زحمتى که کشیدى،
کارى که کردى، خون دلى که خوردى، دندانى که روى جگر گذاشتى،
اینها هیچ وقت فراموش نمیشود.
رهبرم، مولایم ...
ما را چه به همراهی تو
بتاز ای تک سوار تنها ...
تو عمار می خواستی
و ما لیاقت غلامی قنبر تو را هم نداشتیم
ما شرمندهایم...
آن روز(91/11/15) روز سیاه ما بود
یکشنبهی سیاه
سیاه تر از هر شب
تو به انتظار ما نمان
بتاز ای سردار سر به دار تنها ...
ما را لیاقت تو نیست ای تک سوار تنها
ای امیر سکوت و فریاد
ای سر در گریبان چاه تنهایی
ما گرفتار چاه های نفس خویشیم
هر کداممان به یه نحو
ای همنشین گرگ های فربه اما چالاک*
بتاز ای تک سوار تنها ...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------
پ ن *: گرگ های فربه اما چالاک؛ حکایت بعضی از ما و مسئولین است که همچون گرگ صفتان تاریخ داعیه ی ولایتمداریمان گوش فلک را کر می کند در حالیکه به نفس خویش گرفتاریم و تن به اوامر "ولی" نمی دهیم ...